Paramaribo 24 maart 2005

Ouders
Mijn ouders zijn op 25 maart aangekomen op Zanderij, het vliegveld in Suriname. Voor hun verhalen kunnen jullie terecht op: www.dickeneline.waarbenjij.nu

Op 23 maart hebben we afscheid genomen…
Onze stagebegeleider Will van Rhee is weer vertrokken naar Nederland. Hij was hier met een delegatie van de KNVB en andere belanghebbende om een reis door Suriname te doen. Een aantal dagen van deze reis waren Bart en ik ook uitgenodigd. We begonnen op dinsdag 15 maart. Met een volle bus zijn we naar Afobakka, een plaats bij het Brokopondomeer, afgereisd. Nadat we heerlijk in het guesthouse hadden gegeten zijn we naar Balinsoela gereden. Balingsoela is een dorp en telt ongeveer 8000 inwoners. Na een uitgebreide rondleiding van Dhr. Venlo zijn we geëindigd bij het voetbalveld. Met de zijlijnen vol publiek hebben we daar tegen de locale bevolking gevoetbald. O,o wat was dat een happening en ik heb er zelfs nog één gescoord. De gaten stonden in de velden en de bulten in het veld waren soms nog hoger dan de verkeersdrempels in Nederland. Uiteindelijk werd het 5-1 voor ons. Will heeft het dorpsteam shirtjes en vijftien paar voetbalschoenen gegeven. De mensen waren er zo blij mee dat ze spontaan begonnen te zingen.
De volgende dag hebben we op het Brokopondomeer gevist. Ik heb twee piranha’s gevangen, zie foto.

Ons tweede voetbalwedstrijdje was in het Seedorf stadion. Seedorf heeft jaren geleden een stadion gebouwd en deze wordt vooral gebruikt door familie. Het is een erg mooi complex met een compleet ingerichte kantine met breedbeeld tv, een huis voor de grootouders een goed onderhouden veld en kleedkamers. Johan, de vader van, stond ons al op te wachten. De aftrap was rond 17.00 en we begonnen met een 1-0 voorsprong tegen de veteranen van Johan Seedorf. In de 16e minuut werd de gelijkmaker gemaakt en de wedstrijd is geëindigd met 1-2. Ik ben in de eerste helft door mijn enkel gegaan “anders hadden we natuurlijk nooit verloren.” Aan het einde kregen we een heerlijke maaltijd en we zijn met een PARBO biertje geëindigd in Broki (Cafe aan de waterkant in Paramaribo).

De laatste voetbalwedstrijd hebben we gespeeld in Galibi tegen de indianen en in het zand. We hebben gigantisch verloren tegen die behendige en conditionele Indianen. s‘ Avonds zijn we rond 22.00h in de boot gestapt en na 45 Surinaamse minuten varen zijn we op de zandstranden aangekomen, waar reuze schildpadden tot wel 1000kg hun eieren komen leggen.. Indrukwekkend hoe een dergelijk groot beest zich vanuit het water over zand begeeft om eieren te leggen. Ze kunnen soms drie uur onderweg zijn alvorens ze eieren leggen. “meer dan duizend eieren komen er per leg uit,” vertelde de gids. Helaas heb ik dat niet kunnen zien, maar als Ilse hier komt gaan we daar nog een keer terug.

Projectnieuws….
Op 13 maart hebben we een toernooi gedaan voor bijzonder onderwijs scholen en gehandicapten. Het was een succes! De directeur sportzaken gaf de aftrap met een toespraak en de voorzitter van de Surinaamse voetbalbond en Special Olympics kwamen ook aan het woord. Het begon allemaal wat later en de scheidsrechters waren niet op komen dagen. Dit is Suriname, zo gaat dat. Het was verder een succesvolle dag.

Onze stagebegeleider heeft ons een paar goede tips gegeven. We blijven ons inzetten voor de mensen met een handicap. De volgende vergadering wordt heel belangrijk voor ons. Meer over het project horen jullie na die tijd.

Vergeet de foto’s niet te bekijken!

Groet,
Robbert